Soweto

We zijn vandaag de dag begonnen met een korte uitleg over de komende weken. Niet echt iets wat ik nog niet wist maar er hing wel een leuke sfeer. Ik, Astrid, Karen en Silke (nog wat leuke meiden die ik heb ontmoet) hadden geen stoel meer dus we zijn achter in de zaal op de grond gaan zitten. Toen heeft Natasja, de begeleider, 4 stoelen gepakt en stonden wij daar te wachten, als drie verwende mensen, op die stoelen. Het was best wel gênant. We hebben ook twee gigantische vogels in de tuin zien staan. Ze waren echt groot.

Na de oriëntatie zijn we naar het winkelcentrum geweest om de simkaart op te halen. Maar het ging ook niet helemaal soepel. Toen ik m'n simkaart had ontvangen was ik de oude telefoon kwijt waar de kaart in moest. Ik raakte even in de stress, maar toen ik terug de winkel on liep lag hij daar gelukkig nog op tafel. We liepen met een groepje van vier door het winkel. Opeens waren het er nog drie. We waren Silke kwijt en die had de tas met het geld van Astrid, die een adapter moest kopen. Karen is haar gaan zoeken. Maar ondertussen stonden wij in de winkel bij de kassa met een adapter. Ik heb het voor geschoten. Maar we waren nog steeds Karen en Silke kwijt. We zijn de gaan zoeken en gelukkig makkelijk terug gevonden. We hebben echt gelachen.

De Soweto Tour was echt super leuk. Het thuis van Nelson Mandela. De eerste locatie waar we heen zijn geweest was een oude elektriciteitscentrale in Soweto. Ook wel the towers of Soweto. Ze waren echt super mooi beschilderd. Met allerlei tekening ook van Nelson Mandela. De groep is daar nog iets uitgebreid. Lena (Duitsland) en Eline (België) kwamen erbij. Het was super gezellig en natuurlijk hebben we ook foto's gemaakt. Lena en Eline gaan ook naar Ukutula, dus dat wordt lachen. De volgende plek waar we heen zijn geweest was het beeld van Nelson Mandela. Ook hier hebben we leuke foto's gemaakt.

We zijn ook naar het huis van Nelson Mandela geweest. Het was wel jammer dat we niet naar binnen konden maar het grappige was dat het huisje er heel erg oud en klassiek uitzag (zoals het vroeger was), maar als je door het raam naar binnen keek zag je een grote flatscreen TV hangen. Toch wel typisch.

Last but not least zijn we naar een slagveld geweest waar er meer dan 600 studenten zijn vermoord door de politie (over twee jaar). In de studenten opstanden van 1967 tot 1968. Het was echt indrukwekkend. Maar een mooie herdenkingsplaats.

Toen we terug kwamen hebben we jambe les gehad van Tambo. We hebben super veel geluid gemaakt en de buren zullen het niet erg leuk hebben gevonden, maar ja zei zijn aan het verbouwen. Daar hebben wij dan weer last van.

Na het eten hebben hebben we met z'n zessen nog uno en 30 seconden gespeeld en nu ga ik eindelijk naar bed. Dus welterusten. Ik ga naar bed.

XXX Lisa